Even voor 8 uur vaar ik het veld op. Flink wind maar uit een gunstige hoek, ik kan in de luwte van het riet blijven en heb op het brede water wind mee. 'Voor de regen uit zacht', zegt het weerbericht, en zacht is het. Het is nog nooit zo lang zacht geweest: 229 dagen boven de 10 gragden. Aan de horizon gloort oranje en één wolk drapeert een plaatselijke bui, grote verticale vegen. Zwarte kraaien kijken me na vanuit de bomen bij het station; een zilverreiger komt laag over. Een klein vogeltje staat stil in de lucht door de harde wind, duikt weg, een buizerd vliegt laag over. Het riet danst en ruist, soms suist de wind erdoorheen.
Zo'n 30 kieviten maken een langzame bocht om vanuit de lucht de kano eens goed te bekijken. Ik blijf even in een luw zijslootje van de mooie lucht genieten, een valkje biddend vlakbij. Dan met de stevige zuidenwind mee op huis aan, er zijn heuse golfjes die ruisend omvallen.
Rond de middag een wandelingetje door het Wilhelminapark, bovenin zijn de bomen kaal onder nog veel geel blad. Het begint zachtjes te regenen als we bijna thuis zijn.
